We Don’t Feel SAFE #01

We Don’t Feel SAFE #01

เมื่อเวลา 22:15 น. ของคืนวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2540 กลุ่มชายติดอาวุธมากกว่าร้อยคนสวมเครื่องแบบสีดำหรือชุดพรางข้ามพรมแดนจากพม่า/เมียนมาร์มายังอำเภอแม่สอดในประเทศไทย จุดหมายของพวกเขาคือค่ายผู้ลี้ภัยห้วยกะลอก …

Read more We Don’t Feel SAFE #01

Myanmar Film Tour 2024 (เชียงใหม่)

Myanmar Film Tour 2024 (เชียงใหม่)

Myanmar Film Tour 2024 (เชียงใหม่)คิดถึงบ้าน เกิดอะไรขึ้นในบ้านเกิดเมืองนอนของพวกเขา เป็นอยู่ยังไงในบ้านชั่วคราวหลังใหม่ แล้วบ้านแบบไหนที่พวกเขาอยากอยู่ในอนาคต? SEM เพื่อนเครือข่าย …

Read more Myanmar Film Tour 2024 (เชียงใหม่)

หาเพื่อนที่สนใจมาช่วยกันทำงานด้านสิทธิมนุษยชนและการสื่อสาร (ขยายเวลารับสมัคร)

หาเพื่อนที่สนใจมาช่วยกันทำงานด้านสิทธิมนุษยชนและการสื่อสาร (ขยายเวลารับสมัคร)

เพื่อนไร้พรมแดนหาเพื่อนที่สนใจมาช่วยกันทำงานด้านสิทธิมนุษยชนและการสื่อสารกับตำแหน่ง เจ้าหน้าที่ฝ่ายข้อมูลและงานสร้างสรรค์ / INFORMATION AND CREATIVE OFFICERPart time ประจำสำนักงานเชียงใหม่ ข่ายความรับผิดชอบ– …

Read more หาเพื่อนที่สนใจมาช่วยกันทำงานด้านสิทธิมนุษยชนและการสื่อสาร (ขยายเวลารับสมัคร)

We Don’t Feel Safe

We Don’t Feel Safe

เนื่องในเดือนวันผู้ลี้ภัยโลก ทีมวิจัย Border Voices Team, เพื่อนไร้พรมแดนขอนำเสนองานวิจัยแบบมีส่วนร่วมเกี่ยวกับการปราบปรามข้ามชาติต่อชาวเมียนมาพลัดถิ่น ในแม่สอด ประเทศไทย ตลอดเดือนมิถุนายนนี้ We …

Read more We Don’t Feel Safe

เพื่อนข้างบ้าน Friends Next Door

เพื่อนข้างบ้าน Friends Next Door

ตั้งแต่รัฐประหารพม่า 1 ก.พ. 64 ถึงวันนี้มีผู้พลัดถิ่นภายในประเทศพม่าเพิ่มขึ้นร่วม 7 แสนคนรวมกับที่พลัดถิ่นอยู่แต่เดิมแล้วเป็นจำนวนเกินล้าน ในจำนวนนี้ กว่าแสนคือชาวกะเหรี่ยง อีกกว่าแสนคือชาวกะเรนนีในรัฐชาติพันธุ์ติดชายแดนไทย …

Read more เพื่อนข้างบ้าน Friends Next Door

ทางสายใหม่

ทางสายใหม่

แสงสว่างยามรุ่งอรุณสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างเสียงนกที่แว่วดังขึ้นเป็นจังหวะ เสียงไก่ที่กำลังขัน แสดงสัญญาณว่าเช้าวันใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น เด็กหนุ่มค่อยๆลืมเปลือกตาขึ้นสัมผัสกับแสงแดดที่ส่องเข้ามา พลางลุกจากที่นอนและเดินออกไปสูดอากาศอันแสนบริสุทธิ์  “ตื่นแล้วเหรอซอเล อรุณสวัสดิ์จ้ะ” เสียงแม่กล่าวทักทายยามเช้า  “ครับ เช้านี้อากาศดีจังเลยนะแม่” …

Read more ทางสายใหม่

หมู่บ้านไร้เสียง

หมู่บ้านไร้เสียง

รถแล่นอยู่บนถนนเส้นทางหนึ่ง มันเป็นถนนเปลี่ยว มีป่าไม้อยู่ตลอดข้างทางที่เอวาขับผ่านมา ไร้การสัญจรของรถคันอื่น มีเพียงแค่รถกระบะสีดำของเอวาเท่านั้นในตอนนี้ เธอขับออกจากสถานที่ที่ตั้งเต็นท์ก่อกองไฟรับลมหนาวมาได้ราวสองชั่วโมง เอวาเหลือบมองหน้าปัดรถ ไฟเตือนน้ำมันได้สว่างวาบ เข็มแสดงปริมาณน้ำมันชี้ไปที่เลขศูนย์ เอวาเลี้ยวเข้าข้างทาง …

Read more หมู่บ้านไร้เสียง

ซากมนุษย์

ซากมนุษย์

แสงดวงดาวของค่ำคืนนี้ ยังคงส่องแสงริบหรี่อยู่ในท้องฟ้าที่มืดมน มีเพียงแสงของดวงจันทร์ที่ทำหน้าที่แทนดวงอาทิตย์ส่องสว่างลงมาพอที่จะฉายให้เห็นร่างของใครบางคนที่นั่งกอดเข่ามองดวงจันทร์ในค่ำคืนนี้บนเสื่อผืนเก่า ๆ พร้อมผ้าห่มที่สุดแสนจะบางผืนหนึ่ง หนาวเหลือเกิน ในใจคิดถึงแต่เพียงผ้าห่มผืน หนา ๆ ที่เคยห่ม …

Read more ซากมนุษย์

‘สามัญชนไร้พรมแดน’

‘สามัญชนไร้พรมแดน’

จากการลุกขึ้นสู้ของสามัญชนคนธรรมดา ที่ต่างปฏิเสธการกดขี่จากอำนาจของเผด็จการ เพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมและความเท่าเทียมทางสังคมให้เกิดขึ้น นับตั้งแต่ช่วงสถานการณ์ทางการเมืองที่ถดถอยจากการรัฐประหาร การยึดอำนาจทางการเมืองที่ยังคงเป็นวังวนซ้ำ ๆ ที่ยังคงเกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ในประเทศไทย (ที่แม้วันนี้จะมีรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งแล้ว?) แต่เพื่อนบ้านอย่างเมียนมาเองก็ต้องเผชิญการรัฐประหาร …

Read more ‘สามัญชนไร้พรมแดน’

ส่งแรงใจให้แรงจิตมิตรภาพ

ส่งแรงใจให้แรงจิตมิตรภาพ

ส่งแรงใจให้แรงจิตมิตรภาพ โดย ร่มธรรม (นนทกานต์ เชี๊ยะสมาน)รางวัลบินข้ามลวดหนาม ประเภทงานเขียนเยาวชน เงินรางวัล 20,000 บาท พร้อมประกาศนียบัตร กิจกรรมประกวดงานเขียน …

Read more ส่งแรงใจให้แรงจิตมิตรภาพ

ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเสียโอกาสไป

ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเสียโอกาสไป

ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเสียโอกาสไป (1)กองทัพเมียนมาร์มักเริ่มปฏิบัติการในพื้นที่ของเรา เราต้องวิ่งครั้งแล้วครั้งเล่า เราประสบปัญหามากมาย ทั้ง การเงิน ครอบครัว การศึกษา ความเป็นอยู่ที่ดี และการขาดแคลนน้ํา …

Read more ฉันไม่ต้องการให้พวกเขาเสียโอกาสไป

อาหารมื้อสุดท้ายจากไซ่ง่อนถึงเวียงจันทร์

อาหารมื้อสุดท้ายจากไซ่ง่อนถึงเวียงจันทร์

1. วิปโยค เป็นครั้งแรกที่ข้าพเจ้าได้พบกับ เหงียน ทิ เฟือง หญิงสาวชาวเวียดนามเมื่อ 40 ปีก่อน ขณะนั้น …

Read more อาหารมื้อสุดท้ายจากไซ่ง่อนถึงเวียงจันทร์

ลิปสติค

ลิปสติค

บทกวี ลิปสติค โดย ซามิยอ วาดลิปสติคแท่งใหม่บนริมฝีปากส่งยิ้มให้กำลังใจตัวเองในกระจกที่นี่เมืองใหญ่ฉันมองไปรอบ ๆแท่งตึกปูนไม่ใช่ภูเขาเสียงน้ำเจ้าพระยารินไหลเอื่อยช้า แต่ไม่ใช่ น้ำแม่เมย ฉันมาไกลถึงเมืองใหญ่เงียบว้างท่ามกลางความพลุกพล่านคิดถึงเพื่อนคนเดิมที่ข้ามน้ำมาด้วยกันเธอระหกระเหินกลับบ้านไปป่วยไข้รักษาตัวจนเงินหมดซัดเซพเนจรข้ามน้ำกลับไปอีกคนเพิ่งตกตึกตายไม่มีแม้งานศพคนหนึ่งและอีกหนึ่งไปสู่ความตายเหลือฉันหล่อเลี้ยงชีวิตท่ามกลางความดิ้นรน ฉันจะต่างกับเธออย่างไรหายใจแต่ไร้วิญญาณลิปสติคแท่งใหม่วาดริมฝีปากที่ไม่มีคำพูดฉันไม่รู้และไม่เข้าใจว่า …

Read more ลิปสติค

พี่สาวในค่ายบอกหนูว่า

พี่สาวในค่ายบอกหนูว่า

พี่สาวในค่ายบอกหนูว่าเราเพียงเปลี่ยนสถานที่เล่านิทาน โดย อรพรรณ ชอบศิลป์รางวัลดอ ธาน ธาน ประเภทงานเขียนบุคคลทั่วไป ลำดับที่ 1  เงินรางวัล …

Read more พี่สาวในค่ายบอกหนูว่า