วิกฤตมนุษยธรรมอันเงียบเชียบ
วิกฤตมนุษยธรรมอันเงียบเชียบ เป็นเวลากว่า 2 สัปดาห์ นับจาก 30 มกราคม ที่พื้นที่จ.ดูปลายา (กอเกอะเร็ก) รัฐกะเหรี่ยงทั่วทั้งบริเวณที่เรียกกันตามรูปลักษณะที่ปรากฎในแผนที่ว่า …
วิกฤตมนุษยธรรมอันเงียบเชียบ เป็นเวลากว่า 2 สัปดาห์ นับจาก 30 มกราคม ที่พื้นที่จ.ดูปลายา (กอเกอะเร็ก) รัฐกะเหรี่ยงทั่วทั้งบริเวณที่เรียกกันตามรูปลักษณะที่ปรากฎในแผนที่ว่า …
ภาพหลังฉาก : สงคราม การพลัดและการคืนถิ่น นับจากกลางพฤษภาคม 2565 ที่กองทัพของสหภาพกะเหรี่ยงแห่งชาติ (KNU) ยึดฐานติดกับชุมชนเซ่บอโบคืนมาได้ กองทัพพม่าก็เพียรพยายามระดมพลและสรรพาวุธทั้งจากทางเหนือ …
ระเบิด เครื่องบิน น้ำมันเครื่องบิน ไม่ได้เกิดขึ้นเองในประเทศพม่า เมื่อผู้นำกองทัพของกลุ่มประเทศอาเซียนไม่ใส่ใจกับกฎหมายระหว่างประเทศหรือหลักการทางมนุษยธรรมและสิทธิมนุษยชน และไม่ได้ยินเสียงร่ำร้อง ประท้วง หรือก่นด่าใด ๆ ในวันที่ …
Read more ระเบิด เครื่องบิน น้ำมันเครื่องบิน ไม่ได้เกิดขึ้นเองในประเทศพม่า
บันทึกของนักสู้ในวันหลบภัย (ตอนที่ 1) พ่อของนักเรียนคนหนึ่งบอกไว้ว่า ถ้าหากพอจะมีความปลอดภัยอยู่บ้าง เขาก็อยากให้ลูกได้เรียนหนังสือ และเรียนให้สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ “มันสำคัญต่ออนาคตของพวกเขา แม้เราไม่มีแผนการสำหรับอนาคต เพราะเราไม่สามารถคาดเดาสถานการณ์ในแต่ละวันได้เลยว่าจะเป็นอย่างไร” …
สาวน้อย เด็กผู้หญิงวัยใกล้ 15 ปีนั่งฟังแม่เล่าถึงวันที่เธอ น้องชาย แม่และน้า ถูกจับไปขังอย่างไม่สะทกสะท้าน วันนั้น ตำรวจทหารพม่าบุกเข้ามาในบ้าน …
จดหมายน้อยจากริมแดนกะเรนนี ตั้งแต่รัฐประหารปีที่แล้ว ผ่านมาปีกว่า เด็ก คนหนุ่มสาว และชาวบ้านในรัฐกะเรนนีต้องหลบหนีการเข่นฆ่าไล่ล่าเข้าไปอยู่ตามป่าตามเขา สงครามแผ่นขยายไปเกือบทุกที่ แทบจะไม่มีที่ไหนปลอดภัยเลย ผ่านไปปีกว่า เรายังมองไม่เห็นว่าจะกลับบ้านไปได้อย่างไร …
พื้นที่ปลอดภัยสุดท้าย ปีการศึกษา 2022 ผมมีนักเรียนใหม่ในหอพัก 8 คน เด็กผู้หญิงคนหนึ่งบอกผมว่า ลุงของเธอถูกกองทัพพม่ายิงปืนใหญ่เข้าใส่บ้านตอนกำลังกินข้าวอยู่ เขาตายทันทีโดยไม่มีโอกาสหนี หลังจากนั้น …
บังคับให้พลัดถิ่นได้ แต่บังคับคืนถิ่นไม่ได้ เป็นเวลาร่วมครึ่งปีแล้ว ที่ชาวบ้านกลุ่มเลเก้ก่อ ตอนใต้ของเมืองเมียวดี ตรงข้ามกับอ.แม่สอดตอนใต้และพบพระ ต้องพลัดถิ่นฐานหนีระเบิดและกระสุนปืนใหญ่ บางช่วงบางเวลา พวกเขาข้ามน้ำเมยมาฝั่งไทย …
หญิงสาวจากค่ายพักผู้พลัดถิ่นในรัฐกะเรนนี เรากลับมาจากฝั่งไทยได้สองเดือนกว่าแล้ว แต่หลังจากที่เครื่องบินกองทัพพม่ามาทิ้งระเบิดคราวนั้น การสู้รบทางด้านตะวันออกของแม่น้ำสาละวินก็ไม่เคยเงียบเสียง เสียงปืนเล็กเป็นเรื่องปกติที่คนในค่ายจะได้ยิน และเมื่อไรที่มีเสียงปืนใหญ่ พวกเราก็จะหนีลงไปหลบอยู่ในบังเกอร์ ดีที่คนแก่ส่วนหนึ่งได้เข้าไปนอนในฝั่งไทยแล้ว การจะวิ่งหนีไปจึงมีห่วงน้อยลง และหนีได้เร็ว …
ข่าววันที่ 7 ธันวาคม เรื่องการที่กองทัพพม่าเผาทั้งเป็นผู้ต่อต้าน 11 คนรวมถึงเด็กชายวัย 14 ปีที่มณฑลสะกาย ไม่ได้หมายความว่า ปฏิบัติการอันเหี้ยมโหดของกองทัพพม่ากำลังพุ่งเป้าไปยังเขตตะวันตกของประเทศเท่านั้น …
เพื่อนไร้พรมแดนฉบับปี 2554 คงจะเดินทางไปถึงผู้อ่านล่าช้ากว่าปกติอยู่มาก และเสมือนจะเป็นความจงใจ นิตยสารฉบับนี้จึงได้ชื่อว่า “สู้” เราถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้บันทึกบางวันเวลาการต่อสู้ของเพื่อนคนพลัดถิ่น ชนเผ่าพื้นเมือง และกัลยาณมิตรของพวกเขาไว้ ณ ที่นี้ พลังการต่อสู้ของเขาทั้งหลายที่คอยปลุกปลอบพวกเราอยู่ทุกยามที่ย่อท้อกับปัญหา …