Everyday Everywhere All at once And yet ……
Everyday Everywhere All at onceAnd yet …… เช้าวันที่ 10 มีนาคม …
Everyday Everywhere All at onceAnd yet …… เช้าวันที่ 10 มีนาคม …
ในวันที่ประตูไม่เปิดให้กับผู้ลี้ภัย หนึ่งในนักแสดงหญิงสายเลือดเอเชียทีได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงออสการ์สาขานักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมปี 2566 (ซึ่งจะประกาศผลในวันที่ 13 มีนาคมนี้) คืออดีตผู้ลี้ภัยเวียดนามจากประเทศไทย “ฮอง เชา” พ่อแม่ของฮอง …
วิกฤตมนุษยธรรมอันเงียบเชียบ เป็นเวลากว่า 2 สัปดาห์ นับจาก 30 มกราคม ที่พื้นที่จ.ดูปลายา (กอเกอะเร็ก) รัฐกะเหรี่ยงทั่วทั้งบริเวณที่เรียกกันตามรูปลักษณะที่ปรากฎในแผนที่ว่า …
จะอยู่กันไปอย่างนี้อีกนานเท่าไร ชาวบ้านนับพันบนพื้นที่ฝั่งตรงข้ามอ.อุ้มผาง จ.ตาก กำลังหนีตายจากการโจมตีทางอากาศของกองทัพพม่า ซึ่งรวมถึงการกราดยิงจากเฮลิคอปเตอร์ และการทิ้งระเบิดจากเครื่องบินรบ MIG-29 แต่ตัวเลขผู้ลี้ภัยในมือทางการไทยนับได้เพียงสองร้อยกว่าคน แล้วพวกเขาจะหนีไปทางไหน ? …
We are Family ในการเยือนประเทศไทยอย่างเป็นทางการครั้งแรกของนายกรัฐมนตรีมาเลเซีย นายอันวาร์ อิบราฮิม ได้กล่าวกับนายกรัฐมนตรีไทยว่า “ท่านอยู่ในฐานะที่ดีกว่าที่จะแสดงความห่วงใยของพวกเราออกไปว่า (แม้) ปัญหาภายในพม่าจะต้องได้รับการแก้ไขภายใน …
วันครบรอบ ภาวะที่วันเวลาเดินมา “ครบรอบสองปี” คือโมงยามการเฉลิมฉลองของกองทัพพม่าที่สามารถยึดอำนาจเบ็ดเสร็จมาจากประชาชน ซึ่งเมื่อได้รับการต่อต้านอย่างคาดไม่ถึงทั้งจากคนเมืองและชนบทพร้อมกับองค์การชาติพันธุ์ติดอาวุธริมขอบแดน ก็ยังพยายามรั้งตนไว้บนหลังเสือ กระทั่งอาชญากรรมที่ก่อได้ล่วงเข้าสู่ขอบเขตอาชญากรรมต่อมนุษยชาติ-อาชญากรรมสงครามจนประเทศมอดไหม้ไปเกินครึ่งก็ตาม แล้วเราทั้งหลายจะมารำลึกถึง “สองปีก่อน” ไปเพื่ออะไร …
คำขวัญวันเด็กสำหรับพวกเขาและเธอ คืออะไร เด็กหญิงในภาพและน้องของเธอ (ธันวาคม 2565) คือหนึ่งในเด็กจำนวนนับร้อยพันที่จำเป็นต้องอพยพลี้ภัยสงครามมาอยู่อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ ในประเทศไทย …
แนวรบตะวันตก เหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง ล่วงเข้าปี 2566 สถานการณ์แนวรบทั่วทั้งประเทศพม่าไม่มีเปลี่ยนแปลง ข่าวคราวที่เงียบหายไม่ได้หมายความว่าเสียงปืน เสียงระเบิด เสียงกระหึ่มของเครื่องบินรบ เสียงไม้แตกลั่นเพราะเปลวไฟ ตลอดจนเสียงกรีดร้องของผู้คนที่ต้องหนีตายหัวซุกหัวซุน …
บนเส้นทางที่คดเคี้ยว (การต่อสู้ที่พ่ายแพ้ไม่ได้ ตอนที่ 4) **บันทึกของผู้ลี้ภัยการเมือง เผยแพร่เนื่องในโอกาสครบรอบขวบปีของการโจมตีเมืองเลเก้ก่อ ซึ่งนำมาสู่การอพยพครั้งใหญ่เมื่อปลายปี 2564 *** (ความเดิมจากตอนที่แล้ว …
Read more บนเส้นทางที่คดเคี้ยว(การต่อสู้ที่พ่ายแพ้ไม่ได้ ตอนที่ 4)
ตามรอยเท้า(การต่อสู้ที่พ่ายแพ้ไม่ได้ ตอนที่ 3)**บันทึกของผู้ลี้ภัยการเมือง เผยแพร่เนื่องในโอกาสครบรอบขวบปีของการโจมตีเมืองเลเก้ก่อ ซึ่งนำมาสู่การอพยพครั้งใหญ่เมื่อปลายปี 2564 ***(ความเดิมจากตอนที่แล้ว : ..เราหลบอยู่ในป่าแบบนี้ได้สักอาทิตย์หนึ่ง พอกองทัพเผด็จการออกไป …
ย่ำตามรอยเท้าแห่งความเจ็บปวด (การต่อสู้ที่พ่ายแพ้ไม่ได้ ตอนที่ 2) **บันทึกของผู้ลี้ภัยการเมือง เผยแพร่เนื่องในโอกาสครบรอบขวบปีของการโจมตีเมืองเลเก้ก่อ ซึ่งนำมาสู่การอพยพครั้งใหญ่เมื่อปลายปี 2564 *** ประเทศพม่าของเรานั้นงดงาม อุดมไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ …
Read more ย่ำตามรอยเท้าแห่งความเจ็บปวด (การต่อสู้ที่พ่ายแพ้ไม่ได้ ตอนที่ 2)
บันทึกของนักปฏิวัติธรรมดาสามัญคนหนึ่ง 1 กุมพาพันธ์ 2564 ตีห้า เพื่อนโทรศัพท์มาหาผมและบอกว่า “กองทัพยึดอำนาจแล้ว” ผมพูดอะไรไม่ออก ทำอะไรไม่ถูก สายถูกตัดไป …
ภาพหลังฉาก : สงคราม การพลัดและการคืนถิ่น นับจากกลางพฤษภาคม 2565 ที่กองทัพของสหภาพกะเหรี่ยงแห่งชาติ (KNU) ยึดฐานติดกับชุมชนเซ่บอโบคืนมาได้ กองทัพพม่าก็เพียรพยายามระดมพลและสรรพาวุธทั้งจากทางเหนือ …
การเข่นฆ่าที่เกิดขึ้นทุกเมื่อเชื่อวันStop Killing Our Friends 6 ธันวาคม ระเบิดถูกปล่อยจากเครื่องบินลงบนริมน้ำสาละวินหลายจุด และเช้าตรู่ตีสี่วันนี้ ขณะฟ้ายังมืดสนิท ระเบิดก็ถูกทิ้งจากเครื่องบินลงบนไร่ของชุมชนบ้านพอท่า …
ความตายจะต้องไม่เงียบ 17 พฤศจิกายน 2565 ขณะที่คณะทหารพม่า (SAC) ไม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมประชุมAPEC ก็มีข่าวการปล่อยตัวนักโทษร่วมหกพันคน ในจำนวนนั้นมีนักโทษการเมืองซึ่งเป็นที่รู้จักดีรวมถึงชาวต่างชาติที่ถูกคุมขังอยู่ด้วย 4 …