บันทึกประจำวัน เรื่องเล่าของอาพี (คุณยาย) “ผู้หนีภัยความรุนแรงของทหารพม่า”  ผมไปชายแดนกับครอบครัวเหมือนทุกครั้ง แต่ครั้งนี้มีพี่นักศึกษาจากเชียงใหม่ร่วมเดินทางด้วย โมบอกผมว่า พี่ ๆ ยังไม่เคยมาพื้นที่ชายแดนมาก่อน  ตลอดทางบนรถพวกพี่ …

เรายังไม่มีทางเลือกอื่นที่จะอยู่อย่างปลอดภัยกว่านี้ได้  การลี้ภัยไม่ใช่เพียงเพื่อการเอาชีวิตรอดในวันนี้ แต่คือการต่อสู้เพื่อให้ชุมชนและสังคมมีชีวิตรอดในวันข้างหน้า ดังความพยายามของครูและนักเรียนบ้านเซ่บอโบ รัฐกะเหรี่ยง ที่ เมื่อถูกผลักดันกลับจากประเทศไทยด้วยเหตุผลว่า “เสียงปืนยังดังอยู่ไกล” (ราว 10 …

ลี้ภัยคือก้าวไปข้างหน้า การสู้รบใหญ่ที่กองกำลังกะเหรี่ยงตีเข้ายึดฐานทัพเซ่บอโบคืนจากกองทัพพม่า เกิดก่อนโรงเรียนในชุมชนเซ่บอโบเปิดปีการศึกษา 2565 ถ้าทหารพม่ายังเสริมกำลังมาที่ฐานเรื่อย ๆ เด็ก ๆ ก็จะไม่สามารถเรียนหนังสือได้อย่างปลอดภัย  หากการสู้รบก็ไม่จบสิ้น …

แรงระเบิดไม่ได้สร้างความสูญเสียแค่วันเดียว ตีห้าวันนี้ 8 กรกฎาคม เสียงเครื่องบินรบพม่านำระเบิดมาทิ้งลงบริเวณราว 5 กิโลเมตรจากชายแดนไทย ตรงข้ามแม่กุหลวง แม่สอด ทำให้หลังคาบ้านคนไทยสั่นสะท้านและเด็กตื่นมาร้องไห้ …

ความชั่วคราวของการลี้ภัยและการคืนถิ่น  เพจของอ.บ.ต.วาเลย์ได้ลงข่าวการกลับคืนถิ่นฐานของผู้ลี้ภัยจากวาเลย์เหนือ หลังจากที่ไม่มีการทิ้งระเบิดและยิงปืนใหญ่เข้าสู่ชุมชนชายแดนบริเวณอูเกร้ทะ-เซ่บอโบได้ 3 วัน  และมีข่าวว่ากองทัพพม่าสามารถควบคุมจุดยุทธศาสตร์บริเวณอูเกร้ทะได้ในขณะที่พันธมิตรกองกำลังกะเหรี่ยงสามารถควบคุมฐานเซ่บอโบได้  “เจ้าหน้าที่เข้ามาบอกว่า ถ้าต้องการจะกลับก็กลับได้ จะไปส่งให้” หญิงผู้หนึ่งกล่าว …

เครื่องบินรบพม่าทิ้งระเบิดบนฝั่งน้ำสาละวิน บ่ายวันที่ 4 ก.ค. 2565 อาจยังไม่มีเสียงระเบิดดังที่อ.พบพระ จ.ตาก แต่เสียงระเบิดดังเต็มสองหูของชาวบ้านอ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน  เครื่องบินรบพม่าทิ้งระเบิดลงบนฝั่งแม่น้ำสาละวิน …

นี่เป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าการคุยกันฉันท์ทหาร ระเบิดที่ลงบ้านเซ่บอโบเมื่อ 19.30 น. ที่ 1 ก.ค.2565 ห่างจากฝั่งไทยไปไม่กี่ก้าว และหมายความถึงการบินเฉียดฉิวชายแดนร่วมกับการโจมตีด้วยอาวุธทำลายล้าง ดังนั้น …