นิตยสารเพื่อนไร้พรมแดนฉบับ “รากของชีวิต” นี้ ได้รวบรวมเสียงและเรื่องราวของผู้สูงอายุจากหลากหลายชุมชน พร้อมด้วยสองคอลัมน์ใหม่เกี่ยวกับสังคมการเมืองประเทศเพื่อนบ้านโดยปีศาจผ้าขนหนู อันเป็นนามแฝงของเพื่อนนักหนังสือพิมพ์จากเมืองหลวง และเรื่องเล่าของโลกกว้างโดยคุณลาพอ การตระเตรียมต้นฉบับครั้งนี้เป็นงานท้าทายของเราทุกคนอย่างมาก เพราะการจะหาข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับผู้สูงอายุในสังคมเรานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แม้จะมีหน่วยงานรัฐและเอกชนที่ทำงานให้การช่วยเหลือสงเคราะห์คนชราอยู่บ้าง ก็แทบจะไม่มีใครจับประเด็นสิทธิเสรีภาพและการพัฒนาของผู้สูงอายุเลย ในค่ายผู้ลี้ภัย …

เรามักพูดกันเสมอว่า เยาวชนคนหนุ่มสาวคืออนาคตของประเทศและโลกใบนี้ แต่แล้วทั้งด้วยความตั้งใจดีหรือไม่ได้ตั้งใจอะไรเลยก็ตาม เราก็ได้ร่วมกันสร้าง หรืออย่างน้อยก็ยินยอมให้เกิดสังคมที่บั่นทอนพลังหนุ่มสาวจนง่อยเปลี้ย ขณะเดียวกันเราก็พากันบ่นกระปอดกระแปดถึงค่านิยมฟุ้งเฟ้อ เลยไปจนถึงการไม่ใส่ใจสังคม ไม่แยแสการเมืองและโลกรอบข้างของพวกเขาไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ที่เยาวชนคนหนึ่งจะรู้ชัดว่าตัวเองต้องการอะไร …

ศิลปะคือหนึ่งในคำเหล่านั้นดิฉันเองไม่ใช่ศิลปินและไม่มีความรู้ในเรื่องนี้มากมายได้แต่เข้าใจว่าศิลปะคืออะไรบางอย่างที่ผูกพันกับคำว่า “ชีวิต” เป็นพี่น้องกับคำว่า ”เสรีภาพ” และมีรสชาติใกล้เคียงกันกับ “ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์” ศิลปะคือสิทธิมนุษย์เสียชนอย่างหนึ่งและในทางกลับกันมันก็คือพาหนะบนเส้นทางการเรียกร้องให้ได้มาซึ่งการเคารพสิทธิมนุษยชน เพื่อนไร้ผมแดนฉบับเสรีภาพแห่งศิลปะนี้เสนอเรื่องราว ความสัมพันธ์ของศิลปะหลักแขนงที่ล้วนกลมเกลียวกันดูดพี่น้องกับผู้คนสังคมการเมืองและชีวิตที่หลากหลาย  นิตยสารเพื่อนไร้พรมแดน …