ลิปสติค
บทกวี ลิปสติค โดย ซามิยอ วาดลิปสติคแท่งใหม่บนริมฝีปากส่งยิ้มให้กำลังใจตัวเองในกระจกที่นี่เมืองใหญ่ฉันมองไปรอบ ๆแท่งตึกปูนไม่ใช่ภูเขาเสียงน้ำเจ้าพระยารินไหลเอื่อยช้า แต่ไม่ใช่ น้ำแม่เมย ฉันมาไกลถึงเมืองใหญ่เงียบว้างท่ามกลางความพลุกพล่านคิดถึงเพื่อนคนเดิมที่ข้ามน้ำมาด้วยกันเธอระหกระเหินกลับบ้านไปป่วยไข้รักษาตัวจนเงินหมดซัดเซพเนจรข้ามน้ำกลับไปอีกคนเพิ่งตกตึกตายไม่มีแม้งานศพคนหนึ่งและอีกหนึ่งไปสู่ความตายเหลือฉันหล่อเลี้ยงชีวิตท่ามกลางความดิ้นรน ฉันจะต่างกับเธออย่างไรหายใจแต่ไร้วิญญาณลิปสติคแท่งใหม่วาดริมฝีปากที่ไม่มีคำพูดฉันไม่รู้และไม่เข้าใจว่า …
