AKA “ปือดา” กับเพลง “Refugee”
หนึ่งใน “เสียง” ที่ร่วมออกอากาศเป็นเวลากว่า 5 ชั่วโมง
ของวันผู้ลี้ภัยโลก 2564
เพื่อนไร้พรมแดนได้รับเพลงของแร็ปเปอร์สาวน้อยจากค่ายผู้ลี้ภัยแม่หละ อ.ท่าสองยาง จ.ตาก มาด้วยความตื่นเต้น
ที่ว่าตื่นเต้นก็เพราะ บทเพลงนี้ไม่เพียงแต่จะแสดงความรู้สึกคับอกคับใจและกราดเกรี้ยวอยู่พองามของผู้ลี้ภัยวัยรุ่นได้อย่างร้ายกาจแล้ว มันยังคือภาพที่เผยให้เห็นว่า ผู้ลี้ภัยก็คือมนุษย์คนหนึ่ง ที่ไม่จำเป็นต้องหม่นเศร้าอมทุกข์อยู่ตลอดเวลา
เด็กวัยรุ่น คนหนุ่มสาวชาวกะเหรี่ยงในค่ายผู้ลี้ภัย มีความรู้สึกนึกคิด ความฝัน ความกล้าหาญ และพลังอันล้นเหลือ ไม่ต่างอะไรกับวัยรุ่นและคนหนุ่มสาวชาวไทย
ที่สำคัญที่สุดอีกประการก็คือ MV เพลง Refugee ของสาวน้อยคนนี้ คือหลักฐานยืนยันว่า ผลของการเปิดประตูรับและให้ความคุ้มครองกับผู้ลี้ภัย ก็คือชีวิตที่จะเติบโต งอกงาม เบ่งบาน
ชีวิตนี้ไม่ได้ปรารถนาจะอยู่อย่างพึ่งพิง หากพร้อมจะใช้ความรู้ ทักษะ ความสามารถเพื่อสร้างสรรค์โลกใบนี้ต่อไปพร้อมกันกับเราเสมอ
“แต่เล็กจนใหญ่ไม่เปลี่ยนที่อยู่อาศัย
อาบน้ำที่นี่กินข้าวที่นี่
โตมาอย่างนี้เขาเรียก “ผู้ลี้ภัย”
โอกาสที่ได้มันน้อย
เต็มร้อยได้แค่สิบ
เรียนถึงวิ’ลัย
แต่ใบที่ได้ไม่มีใครใส่ใจ
ออกไปไหนเห็นใครโชว์บัตรขาว ๆ (บัตรปชช.)
ไอ้เราไม่มี มีแต่กระดาษแผ่นยาว
คนมันก็จ้อง คนมันก็ฮา
ไม่มีบัตรเขาก็ว่า “ต่างด้าว”
เออก็ใช่ เรามันคนต่างดาว
ก็ต้องทำไม่รู้
ก็ต้องทำไม่ชี้
เจ็บ ๆ จี้ ๆ อยู่ข้างใน”
……
“สถานการณ์มันหนักมันนาน
กิน เดิน อยู่ เรียน มันก็บีบทุกด้าน
ทั้งกดทั้งดัน จะได้ทนไม่ไหวกัน
ก็จะได้กลับ ๆ กันไป
สถานการณ์แบบนี้ บางคนไม่ไหว
ก็ว่าไงล่ะ จะยอมแพ้ป่ะ
จะยอมจบชีวิตเหมือนเขากันมั้ย
หรือจะยืนใหม่ มั่น ๆกันไว้
อนาคตมันดูยังหนักไป
มันยังไม่มั่น ยังยืนไม่ได้
ก็ไม่อยากเป็นแล้วน่ะ ผู้ลี้ภัย
หลายปีเกินไปก็คงต้องพอ
ก็อยากเห็นโอกาสสักนิด
ก็อยากมีสิทธิ
เป็นมนุษย์ซักคน”
** วิดีโอนี้เป็นได้รับอนุญาตจากปือดาให้เผยแพร่ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของงานวันผู้ลี้ภัยโลก
This video is part of the online World Refuge Day 2021. Special thanks to Pue Da and Karen Number 1 TV.
