ผู้เข้าร่วมการวิจัยทุกคนเชื่อว่ามีความร่วมมือระหว่างเจ้าหน้าที่ของทั้งสองประเทศในการเฝ้าระวัง จับกุม กักขัง และเนรเทศโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย โดยอ้างอิงจากข้อเท็จจริงที่ทุกคนยอมรับถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดระหว่างรัฐบาลและกองทัพของไทยและเมียนมา และประสบการณ์ที่น่าสงสัยของชุมชนพลัดถิ่น
ความร่วมมือข้ามพรมแดนเพื่อ TNR ได้รับการอธิบายว่าเป็นความร่วมมือระหว่างหน่วยงานความมั่นคงฝ่ายไทยหนึ่งหรือหลายหน่วยงานกับกลุ่มอำนาจหนึ่งหรือหลายกลุ่มในฝ่ายเมียนมา ควรสังเกตว่าผู้ลี้ภัยและผู้ต่อต้านรัฐบาลจากเมียนมาส่วนใหญ่ไม่สามารถแยกแยะเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานความมั่นคงไทยต่างๆ เช่น ตำรวจ ตำรวจตรวจคนเข้าเมือง ตำรวจตระเวนชายแดน ทหารราบ ทหารพราน อาสารักษาดินแดน และหน่วยรักษาความปลอดภัยหมู่บ้านจากเครื่องแบบและเครื่องหมายที่แขนได้ จึงเป็นไปได้ว่าการปฏิบัติการร่วมอาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็นการตรวจค้นของตำรวจ และเจ้าหน้าที่ของหน่วยหนึ่งอาจถูกเข้าใจผิดว่าเป็นของหน่วยอื่น ดังนั้น ในรายงานนี้จึงใช้คำว่า ‘เจ้าหน้าที่’ และ ‘ทางการ’ แทนการระบุชื่อหน่วยงานเฉพาะ
ในแม่สอด นักแสดงหลักในฝ่ายเมียนมาไม่ใช่เพียง SAC ซึ่งเป็นรัฐบาลปกครองหรือกองทัพเมียนมาเท่านั้น แต่ยังมี BGF ที่ควบคุมพื้นที่ชายแดนในเมียวดี กองทัพเมียนมาไม่มีฐานทัพชายแดนในเมียวดี และพื้นที่กว้างใหญ่ฝั่งตรงข้ามแม่สอดอยู่ภายใต้อำนาจของ BGF โดยมี DKBA และ KNU ตามมา ดังนั้นจึงมีแนวโน้มมากกว่าที่การกระทำทางกายภาพโดยตรงในแม่สอดจะเป็นของเจ้าหน้าที่ BGF มากกว่ากองทัพเมียนมา ความซับซ้อนอยู่ที่วัตถุประสงค์ของการกระทำนั้นว่ามันเป็นภารกิจในนามของ SAC หรือเพื่อประโยชน์ของความสัมพันธ์ระหว่าง SAC และ BGF-SAC หรือเพียงเพื่อประโยชน์ของตนเองเท่านั้น
All research participants believe that there is cooperation between authorities of the two countries in surveillance, arrest, detention and unlawful deportation. This relies on the fact that all acknowledge close ties between the Thai and Myanmar governments and armies and suspicious experiences of the diaspora community.
Cross-border cooperation for TNR was explained as a cooperation of either one or many units of security agencies on the Thai side and one or more power groups on the Myanmar side. It should be noted that most Myanmar refugees and dissidents are not able to distinguish between personnel of different Thai security units such as police, immigration police, border police, infantry soldier, ranger, volunteer defense corps and village security unit from uniforms and arm patches. It is possible that a joint-operation was misunderstood to be a police search, and that personnel of one unit could be misunderstood as another. Therefore, the term ‘authorities’ and ‘officials’ are mostly used in this report instead of a specific unit’s name.
In Mae Sot, the key actors on the Myanmar side are not only SAC as the ruling regime or the Myanmar military, but also BGF, which controls the border area in Myawaddy. The Myanmar army does not have border bases in Myawaddy and the vast area opposite Mae Sot is under the authority of BGF, following by DKBA and KNU. Thus, it is more likely that a direct physical action in Mae Sot could be of BGF personnel rather than the Myanmar army’s. The complexity lies on the objectives of the action, whether it is a task on behalf of SAC, or for the benefit of SAC and BGF-SAC’s relation, or purely to serve its own interests.
နောက်ယောင်ခံစောင့်ကြည့်ခြင်း၊ ဖမ်းဆီးခြင်း၊ ထိန်းသိမ်းခြင်း နှင့် တရားမဝင် ပြန်လည်ပို့ဆောင်ခြင်း တို့တွင် နှစ်နိုင်ငံ အာဏာပိုင်များအကြား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်မှုများရှိသည်ဟု သုတေသနတွင် ပါဝင်သူများအားလုံးက ယုံကြည်သည်။ ယင်းမှာ ထိုင်းနှင့် မြန်မာ အစိုးရများနှင့် စစ်တပ်များ အကြား အနီးကပ် ရင်းနှီးမှုများနှင့် အဝေးရောက် အသိုင်းအဝိုင်း၏ သံသယ ဖြစ်ဖွယ်ရာ အတွေ့အကြုံများကို အားလုံးက အသိအမှတ်ပြုထားသည့် အချက်ပေါ်တွင် မူတည်သည်။
TNR အတွက် နယ်စပ်ဖြတ်ကျော် ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်းကို ထိုင်းဘက်ရှိ လုံခြုံရေး အေဂျင်စီ ယူနစ်တစ်ခု သို့မဟုတ် အများအပြားနှင့် မြန်မာဘက်မှ အာဏာရှိသော အုပ်စု တစ်ခု သို့မဟုတ် အများအပြား အကြား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခြင်းဟု ရှင်းပြနိုင်သည်။ မြန်မာဒုက္ခသည်များနှင့် အတိုက်အခံ အများစုသည် ရဲ၊ လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေး ရဲ၊ နယ်ခြားစောင့်ရဲ၊ ခြေလျင်တပ်ရင်း စစ်သား၊ နယ်ခြားစောင့်တပ်၊ စေတနာ့ဝန်ထမ်း ကာကွယ်ရေး တပ်ဖွဲ့များနှင့် ရွာလုံခြုံရေး အဖွဲ့များကို ယူနီဖောင်းနှင့် လက်နက် တပ်ဆင်ပုံအပေါ်မူတည်လျက် မတူညီသော ထိုင်းလုံခြုံရေးတပ်ဖွဲ့ ယူနစ်များအကြား ခွဲခြားနိုင်ခြင်း မရှိကြပေ။ ပူးတွဲ စစ်ဆင်ရေးကို ရဲအဖွဲ့ ရှာဖွေမှု အဖြစ် နှင့် ယူနစ် တစ်ခုမှ တပ်ဖွဲ့ဝင်များကို အခြားတပ်ဖွဲ့တစ်ဖွဲ့အဖြစ်လည်းကောင်း နားလည်မှု လွဲနိုင်သည်။ သို့ဖြစ်ရာ ဤ အစီရင်ခံစာတွင် ယူနစ်အမည်များကို အတိအကျ ဖော်ပြခြင်းမပြုပဲ “အာဏာပိုင်များ” နှင့် “အရာရှိများ” ဟူသော ဝေါဟာရများကို အများဆုံး အသုံးပြုထားသည်။
မဲဆောက်တွင် မြန်မာဘက်ခြမ်းက အဓိက ကျသော သူများမှာ အာဏာရ စစ်အုပ်စု သို့မဟုတ် မြန်မာ စစ်တပ်ဖြစ်သည့် စစ်ကောင်စီသာ မကပဲ မြဝတီတွင် နယ်စပ်နယ်မြေများကို ထိန်းချုပ်ထားသော နယ်ခြားစောင့် တပ်ဖွဲ့ BGF အဖွဲ့လည်း ပါဝင်သည်။ မြန်မာ စစ်တပ်က မြဝတီတွင် နယ်စပ် အခြေစိုက်စခန်းများ မရှိပဲ မဲဆောက်၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် နယ်မြေ အများစုမှာ BGF ၏ အာဏာပိုင်စိုးမှုအောက်တွင် ရှိပြီး သူ့နောက်တွင် DKBA နှင့် KNU အဖွဲ့ နယ်မြေများ ရှိသည်။ သို့ဖြစ်ရာ မဲဆောက်တွင် တိုက်ရိုက် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြုမူဆောင်ရွက်မှုများမှာ မြန်မာစစ်တပ်ထက် BGF တပ်ဖွဲ့ဝင်များ၏ လုပ်ရပ်များ ဖြစ်လေ့ရှိသည်။ ယင်းလုပ်ငန်းရည်ရွယ်ချက်မှာ စစ်ကောင်စီ ကိုယ်စားလား၊ သို့မဟုတ် စစ်ကောင်စီ၏ အကျိုးစီးပွားအတွက်လား နှင့် BGF-စစ်ကောင်စီ ဆက်ဆံရေး အတွက်လား သို့မဟုတ် ၎င်း၏ အကျိုးစီးပွား သက်သက်လား ဆိုသည်မှာ ရည်ရွယ်ချက်များ အပေါ်မူတည်လျက် ရှုတ်ထွေးမှု ရှိသည်။
บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัย “We Don’t feel Safe” ที่ว่าด้วยการปราบปรามข้ามชาติต่อชาวเมียนมาพลัดถิ่นในอำเภอแม่สอด จังหวัดตาก โดยสามารถดาวน์โหลดงานวิจัยเป็นภาษาเมียนมาร์ และภาษาอังกฤษได้ตั้งแต่วันที่ 20 มิถุนายนนี้ (วันผู้ลี้ภัยสากล)
#WorldRefugeeDay #Worldrefugeeday2024 #Refugee #TNR #transnationalrepression #wedontfeelsafe #BorderVoices
