อย่าหมดหวังหมดกำลังใจ

อับดุลฮาดี เฉมเร๊ะ

นักศึกษา จ. พัทลุง

อีกหนึ่งใน “เสียง” ที่ร่วมออกอากาศเป็นเวลากว่า 5 ชั่วโมง

ของวันผู้ลี้ภัยโลก 2564

“ผมอยากให้ทุกคน ไม่ว่าจะนับถือศาสนาอะไร อยู่ตรงพรมแดนไหน หรือพูดภาษาอะไร ได้คอยติดตามปัญหาผู้ลี้ภัยทั้งในไทยและทั่วโลก อยากให้จินตนาการว่า ผู้ลี้ภัยเหมือนเป็นอวัยวะของเรา ที่ส่วนหนึ่งมันจะปวด เราก็จะเจ็บปวดไปด้วย และเมื่อวันหนึ่งเราเจอสิ่งเลวร้าย สิ่งที่จะช่วยเหลือเราได้ ก็คือมิตรภาพ

ผมอยากฝากถึงรัฐบาลให้รับฟัง และแก้ปัญหาอย่างจริงจังเกี่ยวกับผู้ลี้ภัยในประเทศไทย  อยากให้เขาเข้าถึงสิทธิขั้นพื้นฐาน เพื่อที่เขาจะได้มีต้นทุนเหมือนกับเรา ต้นทุนที่เข้าใกล้ความสุขและความฝันของเขาเองได้  สิ่งนี้รัฐบาลจึงต้องใช้หัวใจในการแก้ไขปัญหา 

ผมอยากฝากถึงผู้ลี้ภัยทั้งในไทยและทั่วโลกว่า อย่าหมดหวังหมดกำลังใจในการใช้ชีวิตให้มีความสุขและมีความฝัน ผมเชื่อว่าสักวันหนึ่งจะเป็นวันที่พวกเราทุกคนมีมิตรภาพต่อกัน และใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ที่มีศักดิ์ศรีทุกคน”