เช้าตรู่ของวันแห่งความรักกับการจับกุมในค่ายแม่หละ
เหตุการณ์ลุกฮือของผู้ลี้ภัยในค่ายแม่หละ อ.ท่าสองยาง จ.ตากเมื่อ 14 ธันวาคม 2564 ที่ก่อให้เกิดความเสียหายของทรัพย์สินทั้งส่วนบุคคลและราชการ ได้นำให้ประเด็นการบริหารจัดการอันไม่เหมาะสมรวมถึงการคอรัปชั่นในค่ายผู้ลี้ภัยขึ้นสู่สายตาสาธารณชน จนกระทั่งคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติเดินทางลงพื้นที่เมื่อกลางเดือนมกราคม แต่ได้รับการปฏิเสธไม่ให้เข้าไปในค่าย (สำนักข่าวประชาไท 17 ม.ค. 2565)
สองเดือนผ่านไป ทุกอย่างเริ่มเงียบลง หากเช้าตรู่วันวาเลนไทน์ 14 กุมภาพันธ์ เวลาราวตีห้า ผู้ลี้ภัยในแม่หละก็ต้องแตกตื่นเมื่อได้เห็นชุดทหาร ตำรวจ ตชด.ระดมกำลังเข้าปิดล้อม ตรวจค้น และจับตัวชาวบ้านออกไป 7 คน
“เขามีหมายจับจากศาลแม่สอด” ชาวบ้านอธิบาย “ข้อหาคือก่อความวุ่นวายและทำลายทรัพย์สินราชการทั้งหมด 11 คน แต่จับไปได้ 7 คน เป็นผู้ชาย 2 คน หญิง 5 คน ตำรวจแม่ต้านพาไปขังที่แม่สอด”
“คนที่ถูกจับ ฉันได้ยินว่าคือคนที่ไม่ใส่หน้ากากแล้วถูกอ.ส.ยึดมอเตอร์ไซค์ไปจนเป็นเรื่อง คนที่เห็นเหตุการณ์ก็มี แล้วมีผู้หญิงที่ให้สัมภาษณ์กับนักข่าว และพูดเรื่องจนท.โกงกิน คนนี้ก็ถูกจับไปด้วย เหมือนเขาตรวจดูจากวิดีโอที่ถ่ายด้วยว่าใครไลฟ์ ใครทำอะไร” หญิงแม่บ้านรายหนึ่งกล่าว “เราทุกคนกลัวกันไปหมด ถ้าจะบอกว่าคนที่มีส่วนในการทำลายข้าวของคนอื่นโดนจับ เราก็เข้าใจ แต่ทำไมคนที่ให้สัมภาษณ์ต้องโดนจับด้วย”
“แล้วตอนนี้ คดีสอบสวนเรื่องการคอรัปชั่นไปถึงไหนแล้ว” ชาวบ้านสัญชาติไทยผู้อาศัยอยู่ใกล้เคียงค่ายผู้ลี้ภัยตั้งคำถาม เรื่องราวในค่ายแม่หละไม่ได้เป็นที่รับรู้กันแต่ภายในรั้วลวดหนาม เพราะรั้วลวดหนามไม่ได้กั้นความสัมพันธ์และข่าวสารได้
15 กุมภาพันธ์ 2565
