ผู้ลี้ภัยส่วนหนึ่งทะยอยกลับด้วยตนเอง
หลังจากที่กองทัพพม่าหันเหการโจมตีทางอากาศไปทางรัฐคะฉิ่นตั้งแต่วันที่ 2 พ.ค. แม้จะยังมีการมีการปะทะ เสียงปืนกล และการยิงปืนใหญ่เข้าหมู่บ้านและที่ทำกินของชาวบ้านอยู่ในมื่อตรอ ผู้ลี้ภัยส่วนหนึ่งก็ตัดสินใจเดินทางข้ามน้ำสาละวินกลับไปด้วยตนเอง
ผู้ลี้ภัยบริเวณออลอทะหรือฐานออเลาะจำนวนกว่าร้อย ตัดสินใจเดินทางข้ามสาละวินกลับไปเมื่อเห็นว่าไม่มีการโจมตีใกล้เคียงพื้นที่ของตนในช่วง 4-5 วันที่ผ่านมา ขณะที่ผู้ลี้ภัยจากอีตู่ท่าก็กำลังเต็มไปด้วยความหวังที่จะกลับไปบ้านช่องทรัพย์สินของตัว หากการสู้รบในพื้นที่สงบลงจริง
ชาวบ้านมื่อตรอใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางเสียงปืนกลและปืนใหญ่มานานแล้ว และพวกเขาจะไม่พยายามข้ามพรมแดนมาพึ่งพาประเทศไทยหากไม่มีความจำเป็น ชาวบ้านสามารถประเมินสถานการณ์และตัดสินใจด้วยตนเองได้ว่าบ้านของพวกเขาปลอดภัย “เพียงพอ” (แม้อาจไม่ปลอดภัย “เต็มที่”) ที่จะกลับไป ไม่ว่าจะเพื่อเข้าไปอาศัยบนบ้านหรือหลบอยู่ในป่าใกล้เคียงก็ตาม
รัฐไทยไม่มีความจำเป็นต้องกดดันด้วยการปิดกั้นความช่วยเหลือทางมนุษยธรรมให้เข้าถึงได้ยากลำบาก ไม่จำเป็นต้องแอบซ่อนพวกเขาจะประชาชนและสื่อมวลชน และไม่จำเป็นต้องเอ่ยปากไล่ (หรือทำความเข้าใจ) ผู้ลี้ภัยเป็นมนุษย์ที่มีศักดิ์ศรี และสมควรจะได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น
ภาพประกอบ : ผู้ลี้ภัยกลุ่มเมษายน 2564 ถ่ายโดย ชาวบ้านสาละวิน
