ขณะกำลังเตรียมเพื่อนไร้พรแดนฉบับ “เสรีภาพแห่งการเดินทาง” นี้ ดิฉันยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ข่าวว่าพี่น้องไทยพลัดถิ่นที่เพิ่งส่งเสียงผ่าน “เรื่องเล่าจากขอบแดน” สองเล่มก่อนได้ขึ้นมาร่วมงานวันชนเผ่าพื้นเมืองแห่งประเทศไทยในเมืองเชียงใหม่ด้วย ดิฉันทราบดีว่าการที่เพื่อนที่ถูกปฏิเสธสิทธิการเดินทางจะมาร่วมงานกิจกรรมอันยิ่งใหญ่นี้คงไม่ใช่เรื่องง่าย เสรีภาพแห่งการเดินทางอาจจเป็นประเด็นที่คนไทยทั่วไปนึกถึงน้อย และมีการร้องทวงให้เคารพสิทธิกันค่อนข้างน้อย เพราะเราส่วนใหญ่อยู่ในสถานะทางกฎหมายที่จะไปไหน หรือไม่ไปไหน ก็ได้ตามต้องการ ทว่า ในประเทศเดียวกันนี้ ยังมีมนุษย์อีกนับแสนล้านที่ถูกควบคุมไม่ให้เดินทางออกนอกพื้นที่ที่กำหนด ไม่ว่าจะเป็นเขตจังหวัดหรือขอบรั้วค่ายผู้ลี้ภัยเนื้อที่ไม่กี่สิบไร่ และหลายคนก็เกิด กระทั่งตาย เพียงในกรอบผืนดินเพียงเท่านั้น
