ปี 2552 เป็นปีที่เพื่อนไร้พรมแดนมีอายุครบ 10 ปีเต็ม
สิบปี ที่เราเผชิญกับคำประณาม เมื่อมิตรภาพของเรากับคนพลัดถิ่นต่างชาติพันธุ์ถูกตีความเป็นความไม่รักชาติ
สิบปี ที่เราถูกเขย่าโขยกท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงของสภาพเศรษฐกิจ การเงิน การเมืองของประเทศและของโลก
สิบปี ที่เราก้าวพลาด ล้มเหลว ผิดหวังที่วาดไว้
แต่ ก็เป็นสิบปีที่ เรามุ่งหน้าริเริ่มใหม่อย่างไม่รู้จบ ดิ้นรนสร้างสรรค์หนทางไม่ซ้ำเดิมที่จะเข้าถึงหมู่มิตรทั้งหลาย
เป็นสิบปีที่เราเติบโตด้วยกัลยาณมิตรเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในทุกภูมิภาคของประเทศไทย เพื่อนบ้าน และดินแดนต่างทวีปห่างไกล
เป็นสิบปี ที่เราไม่ยอมแพ้ ที่จะร่วมเดินกับหมู่มิตรสู่สังคมสันติ ที่ผู้คนเคารพสิทธิมนุษยชนซึ่งกันและกัน
สิบปีนี้ เราเผ้าดูความเปลี่ยนแปลง ทั้งงามและเศร้าของสังคมไทย ของชุมชนองค์กรเอกชนไทย ของนโยบายรัฐต่อคนพลัดถิ่นและกลุ่มชาติพันธุ์และของชุมชนผู้ลี้ภัย แรงงานอพยพ และชนเผ่าพื้นเมือง
สิบปีนี้ เรายึดมั่นในจุดยืน
มนุษย์ทั้งหลายล้วนมีศักดิ์ศรีเสมอกัน
สันติภาพจะเกิดขึ้นได้ เมื่อเราก้าวเข้าไปอยู่ในหัวใจคนอื่น
