เพื่อนไร้พรมแดนฉบับ “คนแห่งอาหาร” ขอมอบหน้ากระดาษให้แก่คนเล็ก ๆ ทุกคนที่มีส่วนทำให้อาหารได้ตกถึงท้องเราอยู่ทุกวันนี้ น่าแปลกที่แม้อาหารจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชีวิตดำเนินต่อไปได้ ผู้ผลิตผู้สร้างอาหารก็มักจะถูกหลงลืมมองข้ามเสมอ ชาวไร่ชาวนามักเป็นคนแรกที่ต้องทุกข์ยากจากความหิวโหย ความรุนแรงทางเศรษฐกิจและการเมือง แรงงานอพยพในภาคเกษตรและอุตสาหกรรมอาหารซึ่งถูกมองโดยสังคมไทยว่า “เป็นอื่น” ก็ต้องดำรงชีวิตอยู่ในชะตากรรมที่โหดร้ายตลอดมา คนแห่งอาหารมีอิทธิพลใหญ่หลวงนักต่อการมีชีวิตรอดของเรา ทว่ากลับมีอิทธิพลน้อยนิด ต่อโครงสร้างอำนาจของสังคมเรา
