คำขวัญวันเด็กสำหรับพวกเขาและเธอ คืออะไร
เด็กหญิงในภาพและน้องของเธอ (ธันวาคม 2565) คือหนึ่งในเด็กจำนวนนับร้อยพันที่จำเป็นต้องอพยพลี้ภัยสงครามมาอยู่อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ ในประเทศไทย และหลุดออกจากระบบการศึกษา รวมถึงยากที่จะเข้าถึงการดูแลทางสาธารณสุข เนื่องด้วยนโยบาย “ไม่มีผู้ลี้ภัย” ของรัฐไทย
เช่นเดียวกันกับ
เด็กหญิงที่กำลังก้มคลานอยู่บนพื้นไร่ (มิถุนายน 2565) คือเด็กที่ไม่เพียงแต่กำลังหลบหนีการทิ้งระเบิดของกองทัพพม่าที่ปฏิบัติการเลียบติดชายแดนไทย หากเธอกำลังก้มหลบเพื่อมิให้เจ้าหน้าที่รัฐไทยมองเห็น เพราะกลุ่มนักเรียนและชาวบ้านที่กำลังหนีรู้ว่า พวกเขาอาจถูก “จับ” มารวมกันไว้ และถูกผลักดันกลับทันทีที่เสียงปืนเงียบ แม้ว่าอันตรายอันถึงแก่ชีวิตจะยังดำรงอยู่แถบนั้นก็ตาม
และ
เด็กหญิงถักผมเปียในภาพ คือเด็กที่กำลังถูกส่งกลับไปยังฝั่งพม่า (สิงหาคม 2565) สถานที่ซึ่งเจ้าหน้าที่รัฐไทยมองว่าไม่มีการทิ้งระเบิดลงมาหลายวันแล้ว แต่เป็นสถานที่ซึ่งพวกเขาและครูรู้ดีว่า เมื่อกลับไปก็จะต้องกระจัดกระจายซ่อนตัวอยู่อย่างเงียบ ๆ และไม่สามารถจัดการเรียนการสอนได้ตามปกติอีกต่อไป
และ
เด็กหญิงตัวน้อยกับพ่อของเขาข้ามพรมแดนหนีระเบิดมาฝั่งไทย (ธันวาคม 2564) เพื่อจะอยู่อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ ในเมือง ถูกรีดไถได้ตามสะดวก ไม่สามารถเข้าสู่ระบบใด ๆ ที่จะทำให้มีสถานะทางกฎหมายได้
และเด็กคนอื่น ๆ อีกมากมาย
สวัสดีวันเด็ก 2566
…ระหว่างที่หนูทั้งหลายกำลังสู้ไม่ถอย ก็อยากให้รู้ ว่ายังมีคนห่วงใย เอาใจช่วย และจะสู้ไม่ถอยด้วย …
