ความชั่วคราวของการลี้ภัยและการคืนถิ่น
เพจของอ.บ.ต.วาเลย์ได้ลงข่าวการกลับคืนถิ่นฐานของผู้ลี้ภัยจากวาเลย์เหนือ หลังจากที่ไม่มีการทิ้งระเบิดและยิงปืนใหญ่เข้าสู่ชุมชนชายแดนบริเวณอูเกร้ทะ-เซ่บอโบได้ 3 วัน และมีข่าวว่ากองทัพพม่าสามารถควบคุมจุดยุทธศาสตร์บริเวณอูเกร้ทะได้ในขณะที่พันธมิตรกองกำลังกะเหรี่ยงสามารถควบคุมฐานเซ่บอโบได้
“เจ้าหน้าที่เข้ามาบอกว่า ถ้าต้องการจะกลับก็กลับได้ จะไปส่งให้” หญิงผู้หนึ่งกล่าว “ซึ่งคนส่วนหนึ่งก็อยากกลับไปดูข้าวโพด บางส่วนก็อยากกลับไปเก็บของที่บ้าน เพราะคราวที่แล้วหนีมาอย่างกระทันหันมาก”
ประสบการณ์สอนให้ชาวบ้านรู้ว่า ความนิ่งที่ชายแดนไม่ได้หมายความว่า “การสู้รบตามแนวชายแดนสงบแล้ว” แต่นี่คือช่วงเวลาที่ทุกคนจะต้องตักตวงหายใจหายคอ และเตรียมตัวให้พร้อมก่อนการปะทะอันหนักหน่วงต่อไป
“มันมีข่าวว่า ที่เงียบ ๆ อยู่นี้ กองทัพพม่าก็เสริมกำลังเข้ามาในพื้นที่ มีการขนส่งกำลังพลทางเฮลิคอปเตอร์” ชายหนุ่มคนชายแดนอธิบาย “อีกไม่นานอาจมีการโจมตีใหญ่เพราะเขาอาจจะพยายามตีเอาฐานเซ่บอโบคืนให้ได้อีก ชาวบ้านที่นี่ก็เตรียมตัวกัน”
ภาพผู้ลี้ภัยเดินทางกลับไปเก็บข้าวของเตรียมพร้อม ภาพหลุมหลบภัยของชาวบ้านหมื่นฤาชัย และภาพการซ้อมหนีภัยของโรงเรียนบ้านท่าตาฝั่ง อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอนที่อยู่ไม่ห่างนักจากจุดระเบิดลงเมื่อวานนี้ ล้วนแสดงให้เห็นการเตรียมตัวอันเข้มแข็งของคนชายแดน อยู่ที่รัฐและกองทัพไทยจะได้เตรียมตัวอะไรไว้แล้วบ้าง
5 กรกฎาคม 2565
ภาพประกอบ
1. ภาพผู้ลี้ภัยกลับถิ่นฐาน FB : อบต.วาเลย์
2. ภาพหลุมหลบภัยชาวบ้าน โดย ชาวบ้านริมเมย
3. ภาพการซ้อมหลบภัยของโรงเรียนบ้านท่าตาฝั่ง FB : โรงเรียนท่าตาฝั่ง
