วันที่อนาคตที่กำลังเบ่งบานของฉันจบสิ้นลงเรื่องเล่าของหญิงสาวกะเรนนี ฉันเกิดในเมืองลอยก่อ รัฐกะเรนนี ตัวฉันไม่เคยมีประสบการณ์ตรงเกี่ยวกับสงครามมาก่อน  แต่พ่อ แม่ ปู่ ย่า ตา ยาย …

ยุติการยอมรับอาชญากรสงคราม การสังหารหมู่ที่รัฐกะฉิ่นด้วยการโจมตีทางอากาศในระหว่างคอนเสิร์ทเฉลิมฉลอง 62 ปี องค์การเอกราชกะฉิ่นเมื่อค่ำวันที่ 23 ตุลาคม 2565 คือการประกาศตนในฐานะอาชญากรสงครามอย่างชัดแจ้ง จากรายงานข่าวของสำนักข่าวกะฉิ่น …

อีกหนึ่งที่ไม่ยอมพ่ายแพ้  20 เดือนผ่านไป การจับอาวุธขึ้นสู้แผ่ขยายทั่วประเทศพม่า หลังจากที่การประท้วงอย่างสงบในเมืองได้รับคำตอบเป็นการปราบปรามอย่างป่าเถื่อน  ฐานทัพพม่าที่เข้ามากระจายอยู่ในเขตชนชาติพันธุ์ตั้งแต่ช่วงการตกลงหยุดยิงฯถูกทะยอยโจมตียึดพื้นที่คืน ทั้งด้วยกองกำลังชาติพันธ์โดยตรงบ้าง กองกำลังผสมอันมีหนุ่มสาวจากเขตเมืองเข้าร่วมปฏิบัติการด้วยบ้าง ล่าสุด 21 …

การอพยพลี้ภัยไม่ใช่อาชญากรรม ภาพการจับกุม “ต่างด้าว” ที่บริเวณชายแดน อ.พบพระ จ.ตาก ล่าสุดนี้ อาจคือผลลัพธ์ตัวอย่างของนโยบายที่ไม่มีนโยบาย ไม่มีนโยบายผู้ลี้ภัยเพราะไม่มีผู้ลี้ภัย  16 …

คืนนี้เด็ก ๆ นอนไม่หลับ ฉันกับลูกชายถูกตำรวจจับไปเมื่อวันก่อน เขาบอกว่าเราเข้าเมืองผิดกฎหมาย ฉันก็ไม่ได้อยากทำผิดกฎหมายประเทศไทย แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น  ฉันไม่ได้อยากมาอยู่แบบนี้ ฉันมีโรคประจำตัว ต้องกินยาเป็นประจำ …

อาชญากรสงครามกับการลี้ภัย การที่รัฐบาลไทยอ้าแขนต้อนรับอดีตประธานาธิบดีศรีลังกาที่มีพฤติกรรมเข้าข่ายอาชญากรสงคราม ในขณะที่ไม่สนใจใยดีกับผู้ลี้ภัยทางการเมืองจากพม่าซึ่งเป็นนักการเมือง นักกิจกรรม และสื่อมวลชนผู้เรียกร้องประชาธิปไตย กีดกันและมุ่งผลักดันกลับผู้ลี้ภัยสงครามชายแดน รวมถึงส่งผู้ลี้ภัยการเมืองกัมพูชา อุยกูร์ ฯลฯ ไปสู่อันตราย …

บันทึกประจำวัน “ช่วงเวลาที่หายไปในภาวะสงครามของพี่ชาย” เช้านี้ผมกับปาปาไปส่งพี่ชายเข้าเป็นนักเรียนใหม่ของศูนย์การเรียนรู้แห่งหนึ่งที่ชายแดน ผมเพิ่งรู้ว่าพี่ ซอ โกลแกวทู เป็นญาติของผม ปู่ของพี่เป็นพี่ชายของปู่ผม พี่แกวทูเดินทางมาไกลมากจากบ้านที่เลอโด่ เขตญองเลบิ่นในประเทศพม่า …

วันปกติก่อนพายุจะมาถึง ภาพถนนบ้านเดปู่โน่อันเป็นศูนย์กลางของจังหวัดมื่อตรอ ซึ่งถ่ายก่อนการโจมตีทางอากาศเดือนมีนาคมนั้น คึกคักไปด้วยเด็กเล็กและผู้คน  ภาพถนนเดียวกันในฤดูฝนเดือนกันยายนเงียบเหงาเฉอะแฉะโคลน หากก็ยังมีเด็กหญิงเดินกางร่มไปโรงเรียน นอกจากเสียงจ้อกแจ้กบนถนนที่หายไปแล้ว ที่ต่างกันอีกอย่างก็คือ เด็กหญิงไม่ได้เดินออกมาจากบ้านของตนเอง เพราะบ้านส่วนใหญ่ในเดปู่โน่ปิดเงียบมาเกือบเดือน …